Sinds gisteren zijn we in het Walhalla van de mozaiek aangekomen. Uiteraard voel ik me als een vis in Ravenna!! De kleurrijke taferelen uit lang vervlogen tijden, in basilieken, doopkapellen en mausoleums, zijn mooier dan ik ooit had kunnen verwachten. Als je echter deze trekpleisters wilt overslaan heeft dit stadje niet veel meer te bieden. Je kan wat kuieren in de talrijke winkelstraten, de Italiaanse versie van de Zara binnenstappen, terrasje doen en terugkeren naar je hotel.
Waar ik wél nog hoge verwachtingen van heb op vlak van stedelijke schoonheid is: Venetie. Morgenvroeg rijden we terug noordelijk met als doel de romantische waters van Venetie. En dit alles een week vroeger dan verwacht...
Al wilden we nog zo graag de ideale WWOOF-ers worden, de capo van 'La Corte degli Elfi' dacht er anders over. Een 
deed ons allen beslissen dat we beter een weekje vroeger zouden vertrekken. En tot onze grote vreugde, want uiteindelijk genieten we nog het meest van het reizen, op ons eigen tempo en met onze eigen wensen. Het statuut van een vrijwilliger is voor mij steeds 
meningsverschil dat een ontploffing van Italiaans allure veroorzaakte
iets apart geweest en het WWOOF-en heeft dit nog bevestigd. De grens tussen een goedkope werkkracht en een welgewaardeerde vrijwilliger is zo dun...
In ieder geval: vandaag hadden we tenminste ZON!!!
Wie gelooft dat we twee dagen geleden moesten overleven in 6°C?? Nattigheid en koude teisterden ons al enkele weken, shortje en T-shirt zijn nu héél welkome kledingstukken.
