Roma's Monumentenquiz

De winnaar van deze quiz ontvangt een fles Itlaliaanse Chianti van goeie kwaliteit! De verwerkingstijd van de antwoorden kan tot 5 maanden duren. Veel succes.

Eén regel: Romeinen mogen niet deelnemen.

1) We beginnen gemakkelijk...: Welke fontein bevindt zich achter deze mooie toerist?

2) Al ietsje moeilijker misschien: Op welk pleintje lees ik rustig de Lonely Planet?

3) Welke bekende piazza wordt hier in de bloemen gezet?

4) Waar bevindt zich dit veelbelovende sleutelgat?

5) Oeps, een moeilijke: Vanop welk monument is dit getrokken? En de foto is dan ook nog te donker...

6) Waar sta ik?

7) En tot slot: Welke plek rond Roma, aan zee, leent zich tot een vleugje romantiek?

Alle wegen leiden naar Rome

We houden het in het noordelijke Mogliazze even voor
bekeken en dalen morgen af naar het centrum van de laars: Roma, la piu bella citta del mondo. De temperaturen liggen ginds al net ietsje hoger dan hier, maar aprils weer blijft sowieso aanwezig in de voorspellingen van 'meteo Italia'. Dit wilt zeggen: rond de 20°C, met af en toe een wolkje.
Om het contrast van natuur naar volle stad niet te groot te maken, brengen we eerst een bezoekje aan Mompeo. Dit dorp, op 50 km van Rome, huisvest het project met agriturismo 'La Cooperativa Fiume Farfa', waar ik 5 jaar geleden 6 maanden vrijwilligerswerk deed in het kader van EVS (European Volunteer Service). We zullen er even genieten van de gastvrijheid, en ik ben vooral nieuwsgierig naar de laatste veranderingen sinds 2003.

Na een dag of twee wagen we ons in het stadsleven en toon ik Wouter al mooie plekjes van de hoofdstad van Italia. Ooit liep ik er wekelijks ettelijke kilometers, met mijn kaart in de hand, totdat ik mij vlot van het ene monument naar het andere begaf. Voor alle zekerheid steekt diezelfde kaart weer in mijn rugzak, maar de kans is groot dat deze niet al te veel geconsulteerd wordt...

Een eerste les over schapen

Een schaap doet niet altijd wat jij wilt, dat is een belangrijk feit. Als je erachter loopt, lopen ze vooruit. Om ze in de tegenovergestelde richting te krijgen moet je er omheen en er tegenin gaan. Ik zei al eerder dat als ze uitbreken je een probleem hebt. Welnu: eergisteren had ik de schapen samen met Alessandro - een mede-vrijwilliger uit Brescia - in een andere wei gezet om zo even de stal vrij te hebben en er wat stro te leggen. Dat liep al niet zo gemakkelijk, je kan 50 schapen vergelijken met een massa mensen die door een nauwe doorgang moeten. Ik en Inez waren nadien een wandelingetje gaan maken en we hadden opdracht gekregen om daarna de schapen terug in de stal te zetten. Onvoorzienend als we waren zetten we het ene deurtje van de wei en het andere van de stal open en ik sloot de weg af zodat de schapen het dorp niet in konden. Helaas, zodra Inez de schapen uit de wei begon te drijven bleek het deurtje van de stal de toevloed niet aan te kunnen. O ramp, een deel van de kudde rende het dorp in en dat doet nogal vreemd aan...




Om die groep schapen tegen te houden moet je er dus omheen, het blokje om. Ik rende alle kanten op maar we kregen de bende niet terug waar ze vandaan kwamen. Vervolgens kwam Alessandro ons te hulp maar nog steeds slaagden we er niet in. De schapen hadden intussen al een veld gevonden en begonnen aan het lekkere gras te knabbelen. Daar liep het al helemaal mis, de schapen bleven maar uit mekaar lopen, wij hopend dat ze door nog een ander hek zouden 'ontsnappen'. Na nog wat proberen kwam Martino aanlopen - de zoon des huizes -, gaf aan waar we moesten 'sluiten' en leidde de dieren nogal hardhandig terug de wei in...



Les van de dag: als je schapen ergens heen stuurt, zorg dan eerst dat de doorgang de toevloed aan kan!

Mozarella en verkiezingen

Eén week later, sei giorni in Italia...

Dit is Mogliazze,

een voormalig dorp. 'Voormalig' omdat het momenteel enkel nog bewoond is door de familie Mozzi en de gasten die komen en gaan. Alles wat hier gebeurt is opgebouwd rond de dokterspraktijk van Piero Mozzi, de pater familias. Voor zijn behandelingen valt hij terug op tincturen van brandnetel tot hondsroos, plantaardige olieen en voedingsleer. Dat laatste is de theorie van het bloedgroependieet, en daarover valt heel wat te vertellen vermits we het allemaal in praktijk ondervinden. Dit wilt zeggen: zeer sober voedsel, met duidelijke regels voor wat wel en niet mag. Elke dag een grote pot granen en de groenten die voorhanden zijn. Idem dito wat betreft ontbijt, want brood is hier volledig uit den boze. Behoorlijk wennen voor mij, vermits ik zo veel houd van het rijke, heerlijke, Italiaanse eten. Naar het schijnt ging het er hier ooit wat soepeler aan toe.

Intussen is de mist verdampt met als resultaat een uitzicht op het fris groene heuvellandschap, lente en zomer in wording. We kwamen echter net een maandje te laat voor het zonnige weer, want afgezien van een mooie dag gisteren zitten we nu terug in de buien. Het was dan ook enorm deugddoend om gisteren heel de dag met onze neus in de zon te lopen. Wouter en ik maakten niet alleen een fixe wandeling, we lieten onszelf ook toe eens flink te zondigen op het bloedgroependieet met een lekker stuk brood, mozzarella, kaas, capuccino,... mmmm, in het dichtsbijzijnde stadje: Bobbio.

En vandaag zijn het verkiezingen in Italie! Ik kreeg reeds een intodructie op de politieke situatie door Velia, onze gastvrouw. Interessant om weten hoe de dingen hier functioneren of net niet functioneren, en waarom. Al kan ik 'de politieke les' niet meer helemaal reconstrueren, want naast de complexiteit van de situatie ontglipt er mij regelmatig ook een onbegrijpelijk woord. Toch, het begint weer te lukken; beetje bij beetje rolt het Italiaans makkelijker over mijn lippen. In ieder geval, jullie zullen in Belgie minstens zoveel vernemen over de verkiezingsuitslagen in dit land. En uiteraard wordt er hier fel gehoopt dat Berlusconi de boot mist. Trouwens, wisten jullie dat hier kiesrecht geldt, i.p.v. kiesplicht?

Uitzicht vanuit onze kamer in casa del vento

Mistig

50 of 51 schapen, ik en inez kwamen er niet uit hoeveel ik er na een dagje hoeden terug naar de stal had gebracht. Eigenlijk maar een eenzaam jobke, je hoeft gewoon achter die schapen te 'drentelen', telkens als ze van plaats veranderen. Je menselijke geur houdt de wolf weg, daar gaat het om. Tot ze uitbreken of achterblijven, dan moet je in actie schieten!

Tussendoor is er ook mogelijkheid om niets te doen :-) of om van de omgeving te genieten.
Bijvoorbeeld verwonderd zijn om mist die op je af komt om even later weer weggeblazen te worden! ... vreemd hoor. Zo ging het gisteren althans .. vandaag is er weer open zicht maar wel met de lang verwachte regen voor Velia (de gastvrouw) die net gezaaid had in de tuin!

Siamo arrivati!

Voor we hier in superlatieven beginnen schrijven, eerst een kleine rechtzetting: dat van die 24° in Rome geldt niet in de uitlopers van de Appenijnen. Onze gastvrouw wenste regen uit Belgie en 't is ons een beetje gelukt. We hebben hier net het mooie weer gemist. De grond was zo droog dat ze amper de prei uit de grond kregen.

Wat voorafging: DRUK DRUK DRUK! Elkaar bijna gemist op de trein en dan heerlijk opgevangen bij mijn nonkel in Villers devant Orval ; door 'tantelijke' zorgen omringd. De dag erna werden we 's avonds verrast door een flinke sneeuwbui die het dorp in een wit kleedje stak. Bijgevolg lieten we een sneeuwman achter als souvenir! We werden uitgewuifd in Metz en legden in de Eurolines-bus de vele kilometers af om 's ochtends vroeg vermoeid in Milaan toe te komen. Metro-trein-bus en enkele uren later stonden we in Mogliazze!

Bereikbaarheid

Nog iets: we zijn bereikbaar! Op voorwaarde natuurlijk dat we het in Mogliazze naar onze zin hebben en daar even blijven (2 weken wachten op een poststuk was enkele jaren geleden geen uitzondering). Het adres: Mogliazze, Località Mogliazze nr 1, Bobbio (PC), 29022, Italië. Telefonisch: 0039(0)523936633. Een italiaans gsm nummer zou later kunnen volgen ..

Hier bevinden we ons ergens binnenkort!

(zie link onder)
Ok, ik geef toe, het is niet erg duidelijk. Als je rechtsboven klikt op 'terrein' zie je al dat je de bergen verkeerd inschat (of overkomt alleen mij dat?) Wat deze sattelietopname toch weergeeft is dat we in de volle natuur zitten, op het einde van de weg. Aan het begin hiervan ligt Bobbio (7 km ver) in de provincie Emilia-Romagna. San Cristoforo ligt niet aan de andere kant van de Carlone maar wel in die wegenknoop iets terug de weg af. De grote rivier rechts is de Trebbia ..

Ik zou je nu nog kunnen gidsen langs de kleine paden waar vroeger de mensen passeerden voor er asfaltwegen bestonden. Het ligt hier ook vol eigenaardige veldwegen die groots beginnen, steeds kleiner worden om wat later in het niets te verdwijnen. Wel leuk, die wirwar, er valt altijd nog iets nieuws te ontdekken en als je onderweg met je machete hier en daar een tak of boom wegkapt die je de weg verspert denk je nog iets goeds te doen ook! Het avonturieren zit in het bloed, denk ik :-)

Google map van Mogliazze

Nog net in België

De reizigers.
Toen nog zomer in België, straks in de eerste zuiderse stralen van Milano. Hier arriveren we op dinsdag 8 april 's ochtends vroeg. Eurolines is onze chauffeur.
Naar het schijnt is het in Rome 24°C op dit moment. Maar dat is misschien overbodige informatie voor jullie ;-)

Wij kijken alvast uit naar het vertrek maandagavond. Vanuit Milaan reizen we onmiddellijk verder. Onze eerste stop is een dorpje in de buurt van Genova: Mogliazze. Voor Wouter niet onbekend, voor mij nog wel.