50 of 51 schapen, ik en inez kwamen er niet uit hoeveel ik er na een dagje hoeden terug naar de stal had gebracht. Eigenlijk maar een eenzaam jobke, je hoeft gewoon achter die schapen te 'drentelen', telkens als ze van plaats veranderen. Je menselijke geur houdt de wolf weg, daar gaat het om. Tot ze uitbreken of achterblijven, dan moet je in actie schieten!
Bijvoorbeeld verwonderd zijn om mist die op je af komt om even later weer weggeblazen te worden! ... vreemd hoor. Zo ging het gisteren althans .. vandaag is er weer open zicht maar wel met de lang verwachte regen voor Velia (de gastvrouw) die net gezaaid had in de tuin!
3 opmerkingen:
Ja, dat van die mist herinner ik mij ook als het indrukwekkendste of juist rustgevendste van die plek. Boven en onder en in de wolken leven...
Hey Inez en Wouter, omdat ik niet weet of mijn vorig reactie is 'toegekomen': hierbij een vervolg;)- zoals ik reeds zei tof dat jullie dit avontuur willen delen. 't Lijkt me wel wat zo rondtrekken, blijf genieten en vooral schrijven! Ook alles kits Inez? Hou jullie hoofden vooral in de wolken;) groetjes!
hé Wouter en Inez,
Zo te zien zijn jullie goed aangekomen. Ik heb aan Mieke moeten vragen naar jullie blogadres. Blijkbaar schreef ik een fout, ik denk de hoofdletters.
Deze namiddag is de laatste sneeuw van jullie sneeuwman gesmolten.
Geniet van jullie rondreis.
Ik lees wel verder
veel groetjes
Ward en Annie
Annie en Ward.
Een reactie posten