In Rome is er ook 'una festa'. Naar 't schijnt een groot muziekfestival, met een massa volk. De studenten van Bologna maken er de gewoonte van de nachttrein van 30 april naar Rome te bezetten. Gedurende de rit van 1u tot 6u bouwen ze alvast een 'pré-feestje', ze maken het met hun hoge aantal de conducteur onmogelijk te passeren laat staan te controleren en dwingen dus zo een kosteloze reis af. Onze collega-vrijwilliger uit Brussel probeert het alvast uit, ik ben benieuwd naar haar verslag!
Voor diegenen die Mompeo zagen, of mijn verhalen hoorden, was ik nog een klein verslagje schuldig. In één zin: het was geweldig er twee nachten en een dag te kunnen doorbrengen! Al van de eerste avond werd ik er aangekondigd als de 'vrijwilliger der vrijwilligers', want ik had immers de weg gebaand voor al diegenen die nog komen moesten. Een warm onthaal door lieve jonge vrouwen, al dan niet vrijwilligers, en Steffano himself. Deze laatste heeft intussen een Vlaamse amora met wie hij in juli in het huwelijksbootje treedt. Deze zachte vrouwelijke tegenhanger zal iedereen deugd doen.
En verder: dingen veranderen en andere ook weer net niet. De vrijwilligers hebben nu hun eigen huis, het agriturismo een zwembad en de prachtige omringende natuur is enkele wandelpaden rijker. De bewoners van dit mooie oord leken me nog dezelfde karakteristieke eigenschappen te hebben... Ik voelde me een vereerde bezoeker om dit alles te kunnen waarnemen en ontdekken.
Na ons uitstapje in Midden-Italie zijn we intussen terug geaklimatiseerd naar noorderse normen. Het leven in Mogliazze heeft zich hervat. De laatste dagen vullen we voornamelijk met etiketjes kleven met behangerspap op kleine tinctuurflesjes, schapen hoeden, folders knippen en nieten, en op een lege dag heb ik me zelfs een mozaiekwerkje gevonden! Enkele gebouwen of kamers die reeds in gedachten benoemd waren, krijgen van mij hun naam in steentjes op de gevel. Een voetafdruk van Inez, zullen we maar zeggen.
De reismicrobe heeft ons echter te pakken en vermits we ook wel wat verandering van voedsel en klimaat apprecieren, vertrekken we over enkele dagen naar Sardinie. Hoera! Reeds lang was ik nieuwsgierig naar dit eiland en nu zal ik er daadwerkelijk voet aan wal zetten. De Lonely Planet maakt ons beloftes van prachtige natuurparken, feeerieke stranden en historische stadjes... Een treinreis naar Genova + lange bootreis zal ons op onze bestemming brengen. Mogliazze houden we nog even als uitvalsbasis. Na een week komen we terug alwaar we er nog enkele dagen doorbrengen met nieuwe gasten: de ouders van Wouter in gezelschap van een groepje vrienden.
Nooit gedacht dat onze viaggiovoyage vanaf de eerste maand zo afwisselend zou worden en een echt reiskarakter zou krijgen. Fijn zo!
1 opmerking:
Hoi Inez en Wouter,
Tof een paar dagen Sardinië! Eén van de eilanden dat nog altijd op mijn verlanglijstje staat! De reismicrobe is onstuitbaar en heel genietbaar. 'k Kijk al uit naar het Sardinië-verhaal en dito foto's.
1-Mei in Italië vieren was zo te lezen ook een ervaring apart. Wel aangenaam om te lezen dat je toch eventjes met je gedachten in Gent was.
Een reactie posten